Vince i Joy - Lisa Jewell

  

Vince i Joy pióra Lisy Jewell


Dwa serca. Jedno przeznaczenie.


Książkę dostałam od przyjaciółki z pracy. Kupiła ją dla mnie, w formie pamiątki z urlopu. Długo czekałam, zanim zaczęłam ją czytać. Zawsze miałam problem z powieściami, które od kogoś dostawałam. Nie wiem, czym to jest spowodowane. Na pewno nie chodzi o brak zaufania, co do gustu moich bliskich, ale o sam fakt, że to nie ja ją wybrałam. Nie liczę, że ktoś to zrozumie, bo szczerze mówiąc, nawet ja nie potrafię dociec źródła moich obiekcji. W każdym razie zaczęłam ją czytać, bo nieuprzejmością byłoby tego nie zrobić.

Spoglądając na cytat wycięty z książki i krótki opis na okładce, miałam wrażenie, że fabuła będzie dotyczyć związku tytułowych Vinca i Joy. Rzeczywiście, na początku tak jest.

Autorka raczy nas opowieścią o pierwszej, wakacyjnej miłości. Mimo przedstawienia głównych postaci jako nastolatków, z całym kołowrotkiem ich prywatnych problemów, jest wręcz idealnie. I nagle... Trach! Wszystko się kończy i komplikuje.

Od pamiętnych wakacji, każdy z głównych bohaterów prowadzi zupełnie inne życie. Budują mało udane związki, potykają się na kolejach losu, a pytanie brzmi: Czy w końcu się odnajdą? Czy w ich życiu pojawi się odpowiedni moment, by spróbować być razem? Czy będą tego chcieli? I tutaj zaczyna się sprawna zabawa z emocjami czytelnika, a przynajmniej tak to się skończyło w moim przypadku. Czytając, byłam przekonana, że Vince i Joy powinni być razem. Dlaczego? Ponieważ są bratnimi duszami do tego stopnia, że wydają się uszyci dla siebie na miarę. Są sobie przeznaczeni i cały świat o tym wie, ale oni zdają się tego nie dostrzegać. Dwie zabłąkane połówki jabłka, szarpane na falach losu, nieporozumień i własnej głupoty. Tak, głupoty. Bo jak określić kogoś, kto ma zbyt mało zapału i odwagi, by walczyć o własne szczęście? Kto dryfuje przez życie, pozwalając by wszystko wokół decydowało za niego, w którym kierunku ma płynąć? W każdym razie czytelnik ma pewność, że  Vince i Joy powinni być razem. A tutaj błąkają się po życiowych ścieżkach. Każde osobno, a jednocześnie gdzieś obok drugiego. Czasami na siebie trafiają, ale nic większego z tego nie wynika. Uparcie przegapiają szanse, które podsyła im los. Nie potrafią o siebie zawalczyć.

Kiedy śledziłam ich nieudane związki, krew zalewała mnie z frustracji. Byłam na nich wściekła za wybory i ignorowanie przeznaczenia, które ciągle pchało ich w swoje ramiona. Chciałam im wykrzyczeć, że mają walczyć, że marnują swoje życie. Pod koniec drugiej części, miałam ochotę rzucić książką o ścianę. Byłam zła, że dwóch ludzi, nie potrafi się połączyć. Przez to są nieszczęśliwi, niespełnieni i zagubieni. A najbardziej irytowała mnie świadomość, że to przecież samo życie. Ludzie kochają, ale dziwnym zbiegiem okoliczności lub brakiem woli walki, poddają się i żyją z kimś zupełnie innym lub całkiem samotnie. Są nieszczęśliwi, bo w pewnym momencie o czymś nie wiedzieli, albo popełnili błąd. Woleli odpuścić, bo wydawało im się, że tak będzie lepiej.

Miałam szczerą ochotę, porzucić tą książkę w połowie, ale ciekawość wzięła górę. Trzecią część przyjęłam już spokojniej. Byłam przygotowana na złośliwości losu i wybory bohaterów, które nie spełniały moich oczekiwań. Ba! Byłam przygotowana na to, że cała ta historia skończy się źle.

Ostatecznie historia Vince i Joy, zarówno wspólna, jak i każdego z osobna, zawładnęła moim sercem. Sama książka jest cudownie napisana, a dobór słów niezwykle trafny. Autorka prezentuje losy dwóch ludzi w sposób, który nie pozwala domyślić się, jak to wszystko się skończy. Cała opowieść, choć początkowo może wydawać się mało ciekawa, z czasem wciąga i porywa. Budzi skrajne emocje. Sprawia, że trzyma się kciuki za tytułowe postacie, wrzeszczy się na nich w myślach, a zaraz potem kocha.

To nie jest historia, w której wiesz, że wszystko dobrze się skończy. Możesz jedynie kibicować bohaterom i mieć nadzieję, że jakimś cudem odnajdą swoje szczęście.

Magia tej książki polega na emocjach, które wzbudza. Jest zaskakująca, frustrująca, ale też porywająca i szalenie romantyczna. Chwilami jej nienawidzisz, a po wszystkim kochasz. Vince i Joy - książka, którą z czystym sumieniem polecam, bo wrażenia są świetne i niezwykle intensywne. I z tego miejsca, chciałabym podziękować mojej kochanej przyjaciółce, która zdaje się znać mnie lepiej, niż ja sama.

Anetko, długo mi zajęło przeczytanie tej książki, ale po dobrnięciu do końca, chcę Ci z całego serca podziękować i zapewnić, że Vince i Joy zajmą honorowe miejsce w mojej biblioteczce.

Komentarze

Popular posts

5 sposobów na okładkę książki.

Dziś mam dla Was kilka propozycji na ciekawe obłożenie książek. 😄 Zacznijmy jednak od tego, po co właściwie się w to bawić.  1. W pierwszej kolejności pomyślmy o książce, po którą sięgamy szczególnie często. Macie taką? Jej fabryczna okładka zapewne jest już nieco powyginana, obdarta i wypłowiała, prawda? Patrząc na nią masz wrażenie, że za niedługo się rozpadnie albo jest na tyle nieestetyczna, że chowasz ją w najmniej widocznym miejscu, żeby nie szpeciła cennego księgozbioru. 2. Drugim przypadkiem, kiedy okładka na książkę może się przydać, jest nasza prywatność. Przecież nie zawsze masz ochotę, żeby wszyscy widzieli, co czytasz. Ma to zastosowanie w przypadku naszej biblioteczki oraz gdy zabierasz książkę do pociągu, czy autobusu. Uniknij ciekawskich, czy zbulwersowanych spojrzeń i daj sobie nieco przestrzeni. 3. Masz dzieci w wieku szkolnym? Chcesz, by ich podręczniki były zabezpieczone, a jednocześnie niepowtarzalne? Świetnie. Zafunduj im piękne, indywidualne o

Tylko martwi nie kłamią Katarzyna Bonda

Są książki, które wsysają czytelnika od pierwszej strony. Są takie, które robią to znacznie później i takie, które w ogóle takiego talentu nie posiadają. Oczywiście nie zależy to jedynie od powieści, ale również czytelnika i jego upodobań.  Tylko martwi nie kłamią Katarzyny Bondy wciągnęła mnie dopiero około 50 strony. Początek wymagał ode mnie samozaparcia. Strasznie go męczyłam, przechodząc po kilka, kilkanaście stron. Nawet mój mąż zauważył, że coś jest nie tak, gdy powieść zajmowała swoje honorowe miejsce "obecnie czytanej książki" już trzy dni, a zakładka między kartkami przesuwała się w ślimaczym tempie. Dla wyjaśnienia: książki, które wciągają mnie od razu, kończę w góra dwa dni. Summa summarum początek był niezwykle trudny. Nie wiem, czy chodzi o język, którym powieść została napisana, czy jakość wprowadzenia, a może moje osobiste samopoczucie spowodowane zmianą pogody. Naprawdę nie wiem. W każdym razie nie jestem przyzwyczajona do porzucania powieści na s

Zdradzony - Opowiadanie

Opowiadanie flash fiction, czyli krótki tekst do szybkiego przyswojenia. Tym razem w formie listu. Mam nadzieję, że się Wam spodoba. 😊 Moja najdroższa Jolu! Czy pamiętasz nasze pierwsze spotkanie? Był słoneczny, ciepły dzień. Właśnie odebrałaś dyplom. Miałaś na sobie białą bluzkę i granatową garsonkę. Zdążyłaś już uwolnić włosy z ciasnego koka. Byłaś taka piękna. Stanąłem na Twojej drodze, a ty patrzyłaś na mnie z zachwytem. Dotknęłaś mnie wtedy. Tak delikatnie i czule, jak nikt przedtem. Już wtedy wiedziałem, że będzie nam razem dobrze. Był czas, że wszyscy Ci mnie zazdrościli. Dodawałem Ci szyku i elegancji. Chyba właśnie dlatego lubiłaś zawsze mieć mnie pod ręką. Nie narzekałem. Podążałem za tobą wszędzie. Zaślepiony miłością byłem przekonany, że ta idylla nigdy się nie skończy. Gdyby ktoś mi wtedy powiedział, że mnie porzucisz, zaśmiałbym mu się w twarz. A teraz… Teraz mogę jedynie wylewać ciemne łzy na ten arkusz papieru, którego nigdy nie zobaczysz. Braku