Miłośniczka słów

Cóż to za książka! 🥰 Porywająca, piękna, wzruszająca, miejscami zabawna. Zakochałam się po prostu. Jestem szalenie wdzięczna, że mogłam ją przeczytać i Wam polecić. Bo oczywiście polecam całym serduchem, Czytajcie i dajcie się porwać historii miejscami smutnej, w innym momencie zabawnej, zaskakującej, ale przede wszystkim romantycznej, a przy tym tak prawdziwej, jakby rozgrywała się tuż obok . Hania wprowadza się do nowego domu. Jest tym faktem podekscytowana, ale jak wkrótce się okaże, czasami do tej silnej i pełnej życia kobiety przyczepia się prawdziwy pech. Tak jest i tym razem, gdy okazuje się, że nowe mieszkanie wita ją pleśnią, grzybem i wizją rychłego remontu dachu. Na szczęście trafia na Kajetana, który okazuje się złotą i jakże pomocną rączką, choć może troszkę gburowatą. Oboje po przejściach, poturbowani przez los. Ona z odzysku, wyjęta wprost z prawdziwego koszmaru, on zraniony, nieufny. Każdy z zupełnie innego świata. Kaj wychowany w bogactwie, przystojny, od razu się

Najnowsza powieść Moniki Magoskiej-Suchar wpadła mi w oko jeszcze przed premierą. Opis zachęcał, obiecywał przygodę, oderwanie od rzeczywistości. Gdy tylko przyszła pora, książka „W słońcu Dubaju” przyjechała do mnie z popularnej księgarni internetowej , by przenieść mnie do świata pełnego przepychu, bogactwa i intryg. „W słońcu Dubaju” jest pierwszym tomem serii o agencie specjalnym Peterze Kelly. Peter aktualnie pracuje pod przykrywką jako ambasador Stanów Zjednoczonych w Emiratach Arabskich. Jego najważniejszym celem jest przejęcie tajnej broni o nazwie Promień. Gdy wpada na jego ślad, na swojej drodze spotyka piękną księżniczkę Safiję oraz jedną z najniebezpieczniejszych organizacji terrorystycznych. Ta misja przypominałaby zapewne setki poprzednich, gdyby nasz agent nie stracił głowy dla arabskiej piękności. Safija ma jeden cel, uciec przed całą gromadą licytujących się o jej rękę mężczyzn i zacząć nowe życie, w którym w końcu mogłaby decydować o sobie. Niespodziewanie nasi boha

Uczestnicy wypadu: mama (czyli ja), tata, księżniczka lat 4,5, księżniczka lat 3. Wypoczynek z dziećmi – już samo stwierdzenie może wywoływać u niektórych parsknięcie śmiechem. Ja sama przez pewien czas nie wierzyłam, że jedno z drugim można pogodzić. Brzmi pesymistycznie, ale cóż zrobić. Ważne, że zmieniłam zdanie. 😉 Niemniej wyjazd z dziećmi wiąże się z ogromem pracy. Trzeba mieć oczy wokoło głowy, być na każde zawołanie i dostosować się do ich potrzeb oraz możliwości. Rano ogarnąć siebie i pociechy, przygotować śniadanie, itd., a przede wszystkim zapewnić odpowiednią porcję rozrywek, bo gdy tego brak, w naszym małym świecie dzieją się przedziwne rzeczy, nierzadko skutkujące kosztami finansowymi. Czyli mamy to samo co w domu, tylko otoczenie nam się zmienia. 😉  Jaki płynie z tego wniosek? Z błogiego leniuchowania nici. Nie można też iść gdziekolwiek się chce, bo szkraby w niektóre miejsca po prostu nie dojdą albo są jeszcze zbyt małe, by było to dla nich bezpieczne. Mimo wszystk

Po dwóch poprzednich tomach „Trylogii mistrza magii” nie mogłam przejść obojętnie obok trzeciego. Przecież to w nim miało czekać na mnie zakończenie historii Liry oraz Clio. Nic więc dziwnego, że ostatecznie „Krwawa klątwa” przyjechała do mnie z księgarni internetowej. Dla przypomnienia: Clio jest nimfą, nieślubną córką króla Iridy. Lira to inkub, mistrz magii i deamon z Podziemia. Tą dwójkę połączyło najniebezpieczniejsze z zaklęć, które stworzył Lira. Czar dostał się w ręce brata Clio, Bastiana, który chce wykorzystać go, by zaatakować sąsiednie państwo. Ma to być pokaz siły, który może wywołać wojnę, w której Iryda nie miałaby szans, a co gorsze pochłonąć całą magię we wszystkich trzech światach. Clio oraz Lira za wszelką cenę starają się powstrzymać tragedię. W tym czasie zbliżają się do siebie. Pojawia się uczucie, które nie ma miejsca bytu i jest z góry skazane na porażkę, przecząc wszelkim normom. Poza tym, że oboje pochodzą z dwóch różnych światów, Lira jako inkub przynajmnie

"Bieszczadzkie demony” – najnowsza seria powieści Emilii Szelest. Jak tytuł wskazuje, akcja toczy się w Bieszczadach. Nie brakuje tutaj zagadek kryminalnych i ciekawych, a wręcz elektryzujących emocji pomiędzy głównymi bohaterami. Wystarczyło, że zaczęłam czytać „Licho nie śpi” i przepadłam. Emilia Szelest zaczarowała mnie opowieścią Damiana i Magdy. Gdy tylko pojawił się drugi tom, czyli „Diabli taniec” musiał przyjechać do mnie z księgarni internetowej. Nie było innego wyjścia tym bardziej, że po zapoznaniu się z opisem, czułam, że to będzie po prostu piekielnie dobre i oczywiście miałam rację. 😉 Kiedy „Diabli taniec„ już wpadł w moje ręce, złapałam go oburącz i trudno mi było puścić. Czytałam w każdej wolnej chwili, połykając kolejne strony jak uzależniona swój najlepszy narkotyk. A dlaczego ta powieść tak mi się podobała? Już tłumaczę, ale najpierw wprowadzę was nieco w fabułę. Magda jest prokuratorem świeżo po awansie. W jej poukładanym życiu wiele komplikuje obecność p

„Przeznaczenie dusz” Michaela Newtona przestudiowałam, ponieważ planowałam wykorzystać motyw reinkarnacji w powieści. Chciałam dowiedzieć się o niej więcej. Natomiast po „Wspomnienia z wędrówki dusz”, którą dojrzałam w księgarni internetowej , sięgnęłam już ze zwykłej ciekowości. Po prostu czułam gwałtowną potrzebę, by pogłębić wiedzę, którą już mam. W „Przeznaczeniu dusz” przeczytałam, że każda dusza sama wybiera ciało, z którym chce się połączyć. Podczas podejmowania decyzji widzi kilka najprawdopodobniejszych scenariuszy swojego życia. Wyboru dokonuje zawsze z konkretnych powodów, zwykle by osiągnąć cel, którym jest odebranie nauki i rozwój. Bywa, że się to udaje i wszystko idzie świetnie, a innym razem dusza nieco się gubi i zbacza z wyznaczonej ścieżki. W takim przypadku powtarza tą samą karmiczną lekcję w kolejnym wcieleniu. I tutaj powstało moje pierwsze pytanie: czego i jak możemy się nauczyć dzięki trudom, które stają nam na drodze. Drugą sprawą, która mnie intrygowała, była